یغما

کآش فقط بودی ، وقتی بغـــض میکردم
بغلـم میکردی و میگفتی ، ببینــــم چِشــآتو
منـــو نیگــآ کُن
اگه گریــه کنی قهر میکنـم میرم

یغما...

میگفـــــ ــــــتـــند:

سختـــــ ــــی ها نـمـــ ــــــک زندگـــــ ـــــی اســـــت

اماچــــــــــ ـــــــــراکســ ـــی نفهمــــــ ــــــید

نمـــــــ ـــــک برایـــــــــــ مــ ــن کــ ـــه خـــ ـــاطراتـــ ــم زخمــــــــــــ اسـ ـــت

شــــــــ ــــــــور نیســــ ـــــــت

مـــــــ ـــــزه درد مـــــــ ــــــیدهــــد ...

یغما...

روزی که فکــر می کنی یه کسی رو از ته "دِل" دوس داری . . . 

هیچ وقت "وِلـــش" نـکن . . . 

ممکنه دوباره تــکرار نشه . . . 

باید 10 ، 15 سال بُگذره تــا بفهمی همون "یه بـــــــــــار" بوده . . . 

که حــالت دیگــه خوب نمیشه . . . 

"عشـق" یعنی حــالـت خوب باشه . . .!

یغما...

بعضی ها را هرچقـدر هــم که بـخواهــــی، 

 "تــــــمام" نـــــمی شونـــــد … !!!

 هـمش به آغـوششان بــدهکـــار میمـانی !

 حضــــــــورشان " گـــرم" اســــت ؛

سکوتشـــان خالی میکنــــد دل ِآدم را …

 آرامــش ِ صــدایشان را کــــم می آوری !

 هر دم هر لحظه " کـــم" مـی آوریشان … 

 و اینجـــا مــن کـــــم دارمـــــــت ...

یغما...

سکوت میکنم
نه به احترام آنان که از فریادم خسته شدند !
نه برای آنانی که به دنبال سکوتم هستند !
نه برای دل او که میخواهد با سکوتم مرا بشکند !
و نه برای بودنی تکراری سکوت میکنم …
چون صدای تو را در سکوت می شنوم ، تو که تمام دنیای پر از فریادم را به یکباره خاموش کردی و به من سکوت را هدیه دادی …

یغما...

پشت ســــرم حرف بود

حدیــث شد

میترســــم آیه شود

سوره اش کنند به جعـــــــــل

بعد تفسیـــرم کنند این جماعت نـا اهـــل

 

یغما...

 

 

با من لج نکن بغض نفهم . . .
اینکه خودت را درگوشه ی گلویم قائم کنی چیزی راعوض نمیکند . . .
بالاخره یا اشک میشوی درچشمانم یا عقده دردلم هردورازیاد دارم . . .

یغما...

 

 

کاش هنوز بچه بودیم ، لااقل شبها عروسک بغل میکردیم تا خوابمان ببرد !

حالا گوشی را و یک دُنیا انتظار ….

یغما...

یادت هست مادر؟ اسم قاشق را گذاشتی :هواپیما. قطار. کشتی تا یک لقمه بیشتر بخورم
ومن عادت کردم هرچیزی را بدون آنکه دوست داشته باشم قورت بدهم . . .
حتی بغض های نترکیده ام را . . .

یغما...

پرسید باران؟ گفتم بهار! پرسید بهار؟ گفتم لحظه های با تو بودن! پرسید لحظه ؟ گفتم کوچه بن بست! پرسید کوچه بن بست ؟ گفتم من و تو! پرسید من و تو ؟ گفتم قصه ی ناگفته! پرسید قصه نا گفته ؟ گفتم هزار و یک شب بودن ما! پرسید هزارو یک شب بودن ما؟ گفتم زیر پنجره ی تنهایی من! پرسید زیر پنجره ی تنهایی؟ گفتم اشک مهتاب وقتی نمی غلتد! پرسید اشک مهتاب؟ گفتم شکوه التماس وقتی دست نیاز به سویت دراز می کنم! پرسید شکوه التماس؟ گفتم شبهای تاریک یلدایی! پرسید شبهای تاریک یلدایی؟ گفتم اشک های سرشار پنهانی! پرسید اشکهای سرشار پنهانی؟ گفتم قلبی که از دیدار می تپد و از ندیدن یار می گرید! پرسید قلب؟ گفتم تو! پرسید من؟ گفتم عشق! پرسید عشق؟ گفتم نوری که هرگز نمی میرد! پرسید نور؟ گفتم عشق! پرسید عشق؟ گفتم اشک! پرسید اشک؟ گفتم عشق! پرسید عشق؟ گفتم هاله ی دل تنگی! پرسید هاله ی دلتنگی؟ گفتم عشق! گریست! پرسیدم عشق؟ گفت گریستن برای بودنهایی که باید باشند و نیستند و نبودنهایی که نباید باشند و هستند! من گریستم ، او گریست، کسی از دالان تنهایی چشم های منتظر غمزده مان فریاد زد… عشق، عشق، عشق! یغما...